Het is inmiddels een cliché, maar de pandemie heeft „het vergrootglas gezet” op een „heel heftige onderwijscrisis” die er al was vóór corona: dalende vaardigheden in rekenen en taal, een knoeperd van een lerarentekort, groeiende ongelijkheid tussen kinderen met hoog- en laagopgeleide ouders.” aldus wethouder Onderwijs/armoedebestrijding Moorman in het NRC 28 jan jl.
De coronacrisis vergroot de kloof tussen kansarm en kansrijk. Minder geld te besteden heeft directe gevolgen voor meer of minder kansen in het onderwijs. Geen geld voor een laptop betekent geen gelegenheid voor online onderwijs of huiswerk maken. Geen geld voor bijlessen betekent minder ondersteuning bij het je eigen maken van de lesstof die door minder lessen en slechts online lessen nodig is om bij te blijven. Gezinnen met minder geld hebben minder middelen om hun kinderen bij te laten blijven. Deze kinderen hebben minder kansen op goed en voldoende onderwijs. Minder onderwijs biedt minder kansen op de arbeidsmarkt en minder kansen op een goeie baan. De spiraal is in een neerwaartse gang in een stroomversnelling gebracht.
Leergeld wil de wethouder helpen deze neerwaartse spiraal een halt toe te roepen. Kinderen voorzien van een laptop om alle lessen te kunnen volgen en huiswerk te kunnen maken. Kinderen voorzien van bijles als de school dat nodig vindt om het kind bij de les te houden. De kansenongelijkheid is nu aan de oppervlakte gekomen. Deze zal niet na de coronacrisis ineens zijn opgelost. We moeten nu en in de toekomst alles op alles zetten om deze kansenongelijkheid ongedaan te maken. Hiervoor hebbenwe elkaar nodig: gemeente, rijk en scholen. Leergeld draagt daaraan graag haar steentje bij!